прычва́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прычва́ру прычва́рым
2-я ас. прычва́рыш прычва́рыце
3-я ас. прычва́рыць прычва́раць
Прошлы час
м. прычва́рыў прычва́рылі
ж. прычва́рыла
н. прычва́рыла
Загадны лад
2-я ас. прычва́р прычва́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час прычва́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)