прычашчо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прычашчо́ны прычашчо́ная прычашчо́нае прычашчо́ныя
Р. прычашчо́нага прычашчо́най
прычашчо́нае		 прычашчо́нага прычашчо́ных
Д. прычашчо́наму прычашчо́най прычашчо́наму прычашчо́ным
В. прычашчо́ны (неадуш.)
прычашчо́нага (адуш.)		 прычашчо́ную прычашчо́нае прычашчо́ныя (неадуш.)
прычашчо́ных (адуш.)
Т. прычашчо́ным прычашчо́най
прычашчо́наю		 прычашчо́ным прычашчо́нымі
М. прычашчо́ным прычашчо́най прычашчо́ным прычашчо́ных

Кароткая форма: прычашчо́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)