абша́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абша́рваю |
абша́рваем |
| 2-я ас. |
абша́рваеш |
абша́рваеце |
| 3-я ас. |
абша́рвае |
абша́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абша́рваў |
абша́рвалі |
| ж. |
абша́рвала |
| н. |
абша́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абша́рвай |
абша́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абша́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абша́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абша́рнасць |
| Р. |
абша́рнасці |
| Д. |
абша́рнасці |
| В. |
абша́рнасць |
| Т. |
абша́рнасцю |
| М. |
абша́рнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
абша́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абша́рнік |
абша́рнікі |
| Р. |
абша́рніка |
абша́рнікаў |
| Д. |
абша́рніку |
абша́рнікам |
| В. |
абша́рніка |
абша́рнікаў |
| Т. |
абша́рнікам |
абша́рнікамі |
| М. |
абша́рніку |
абша́рніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абша́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абша́рніца |
абша́рніцы |
| Р. |
абша́рніцы |
абша́рніц |
| Д. |
абша́рніцы |
абша́рніцам |
| В. |
абша́рніцу |
абша́рніц |
| Т. |
абша́рніцай абша́рніцаю |
абша́рніцамі |
| М. |
абша́рніцы |
абша́рніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абша́рніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абша́рніцкі |
абша́рніцкая |
абша́рніцкае |
абша́рніцкія |
| Р. |
абша́рніцкага |
абша́рніцкай абша́рніцкае |
абша́рніцкага |
абша́рніцкіх |
| Д. |
абша́рніцкаму |
абша́рніцкай |
абша́рніцкаму |
абша́рніцкім |
| В. |
абша́рніцкі (неадуш.) абша́рніцкага (адуш.) |
абша́рніцкую |
абша́рніцкае |
абша́рніцкія (неадуш.) абша́рніцкіх (адуш.) |
| Т. |
абша́рніцкім |
абша́рніцкай абша́рніцкаю |
абша́рніцкім |
абша́рніцкімі |
| М. |
абша́рніцкім |
абша́рніцкай |
абша́рніцкім |
абша́рніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абша́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абша́рны |
абша́рная |
абша́рнае |
абша́рныя |
| Р. |
абша́рнага |
абша́рнай абша́рнае |
абша́рнага |
абша́рных |
| Д. |
абша́рнаму |
абша́рнай |
абша́рнаму |
абша́рным |
| В. |
абша́рны (неадуш.) абша́рнага (адуш.) |
абша́рную |
абша́рнае |
абша́рныя (неадуш.) |
| Т. |
абша́рным |
абша́рнай абша́рнаю |
абша́рным |
абша́рнымі |
| М. |
абша́рным |
абша́рнай |
абша́рным |
абша́рных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
абшаро́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абшаро́ўванне |
| Р. |
абшаро́ўвання |
| Д. |
абшаро́ўванню |
| В. |
абшаро́ўванне |
| Т. |
абшаро́ўваннем |
| М. |
абшаро́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абшаро́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абшаро́ўваю |
абшаро́ўваем |
| 2-я ас. |
абшаро́ўваеш |
абшаро́ўваеце |
| 3-я ас. |
абшаро́ўвае |
абшаро́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абшаро́ўваў |
абшаро́ўвалі |
| ж. |
абшаро́ўвала |
| н. |
абшаро́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абшаро́ўвай |
абшаро́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абшаро́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
абшарпа́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абшарпа́насць |
| Р. |
абшарпа́насці |
| Д. |
абшарпа́насці |
| В. |
абшарпа́насць |
| Т. |
абшарпа́насцю |
| М. |
абшарпа́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.