Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
гдклрстхцчш

аўтамутаге́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтамутаге́н аўтамутаге́ны
Р. аўтамутаге́ну аўтамутаге́наў
Д. аўтамутаге́ну аўтамутаге́нам
В. аўтамутаге́н аўтамутаге́ны
Т. аўтамутаге́нам аўтамутаге́намі
М. аўтамутаге́не аўтамутаге́нах

Крыніцы: piskunou2012.

аўтамы́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўтамы́йка аўтамы́йкі
Р. аўтамы́йкі аўтамы́ек
Д. аўтамы́йцы аўтамы́йкам
В. аўтамы́йку аўтамы́йкі
Т. аўтамы́йкай
аўтамы́йкаю		 аўтамы́йкамі
М. аўтамы́йцы аўтамы́йках

Крыніцы: piskunou2012.

аўтанаміза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аўтанаміза́цыя
Р. аўтанаміза́цыі
Д. аўтанаміза́цыі
В. аўтанаміза́цыю
Т. аўтанаміза́цыяй
аўтанаміза́цыяю
М. аўтанаміза́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўтанамі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аўтанамі́зм
Р. аўтанамі́зму
Д. аўтанамі́зму
В. аўтанамі́зм
Т. аўтанамі́змам
М. аўтанамі́зме

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўтанамі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтанамі́ст аўтанамі́сты
Р. аўтанамі́ста аўтанамі́стаў
Д. аўтанамі́сту аўтанамі́стам
В. аўтанамі́ста аўтанамі́стаў
Т. аўтанамі́стам аўтанамі́стамі
М. аўтанамі́сце аўтанамі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўтанамі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтанамі́сцкі аўтанамі́сцкая аўтанамі́сцкае аўтанамі́сцкія
Р. аўтанамі́сцкага аўтанамі́сцкай
аўтанамі́сцкае		 аўтанамі́сцкага аўтанамі́сцкіх
Д. аўтанамі́сцкаму аўтанамі́сцкай аўтанамі́сцкаму аўтанамі́сцкім
В. аўтанамі́сцкі (неадуш.)
аўтанамі́сцкага (адуш.)		 аўтанамі́сцкую аўтанамі́сцкае аўтанамі́сцкія (неадуш.)
аўтанамі́сцкіх (адуш.)
Т. аўтанамі́сцкім аўтанамі́сцкай
аўтанамі́сцкаю		 аўтанамі́сцкім аўтанамі́сцкімі
М. аўтанамі́сцкім аўтанамі́сцкай аўтанамі́сцкім аўтанамі́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

аўтанамі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтанамі́чны аўтанамі́чная аўтанамі́чнае аўтанамі́чныя
Р. аўтанамі́чнага аўтанамі́чнай
аўтанамі́чнае		 аўтанамі́чнага аўтанамі́чных
Д. аўтанамі́чнаму аўтанамі́чнай аўтанамі́чнаму аўтанамі́чным
В. аўтанамі́чны (неадуш.)
аўтанамі́чнага (адуш.)		 аўтанамі́чную аўтанамі́чнае аўтанамі́чныя (неадуш.)
аўтанамі́чных (адуш.)
Т. аўтанамі́чным аўтанамі́чнай
аўтанамі́чнаю		 аўтанамі́чным аўтанамі́чнымі
М. аўтанамі́чным аўтанамі́чнай аўтанамі́чным аўтанамі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

аўтані́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтані́м аўтані́мы
Р. аўтані́ма аўтані́маў
Д. аўтані́му аўтані́мам
В. аўтані́м аўтані́мы
Т. аўтані́мам аўтані́мамі
М. аўтані́ме аўтані́мах

Крыніцы: piskunou2012.

аўтано́мія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўтано́мія аўтано́міі
Р. аўтано́міі аўтано́мій
Д. аўтано́міі аўтано́міям
В. аўтано́мію аўтано́міі
Т. аўтано́міяй
аўтано́міяю		 аўтано́міямі
М. аўтано́міі аўтано́міях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўтано́мна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аўтано́мна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.