аўтанамі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтанамі́чны аўтанамі́чная аўтанамі́чнае аўтанамі́чныя
Р. аўтанамі́чнага аўтанамі́чнай
аўтанамі́чнае		 аўтанамі́чнага аўтанамі́чных
Д. аўтанамі́чнаму аўтанамі́чнай аўтанамі́чнаму аўтанамі́чным
В. аўтанамі́чны (неадуш.)
аўтанамі́чнага (адуш.)		 аўтанамі́чную аўтанамі́чнае аўтанамі́чныя (неадуш.)
аўтанамі́чных (адуш.)
Т. аўтанамі́чным аўтанамі́чнай
аўтанамі́чнаю		 аўтанамі́чным аўтанамі́чнымі
М. аўтанамі́чным аўтанамі́чнай аўтанамі́чным аўтанамі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)