Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

атынко́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атынко́ваны атынко́ваная атынко́ванае атынко́ваныя
Р. атынко́ванага атынко́ванай
атынко́ванае
атынко́ванага атынко́ваных
Д. атынко́ванаму атынко́ванай атынко́ванаму атынко́ваным
В. атынко́ваны
атынко́ванага
атынко́ваную атынко́ванае атынко́ваныя
атынко́ваных
Т. атынко́ваным атынко́ванай
атынко́ванаю
атынко́ваным атынко́ванымі
М. атынко́ваным атынко́ванай атынко́ваным атынко́ваных

Кароткая форма: атынко́вана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

атынко́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. атынко́ўванне
Р. атынко́ўвання
Д. атынко́ўванню
В. атынко́ўванне
Т. атынко́ўваннем
М. атынко́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

атынко́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. атынко́ўваецца атынко́ўваюцца
Прошлы час
м. атынко́ўваўся атынко́ўваліся
ж. атынко́ўвалася
н. атынко́ўвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

атынко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. атынко́ўваю атынко́ўваем
2-я ас. атынко́ўваеш атынко́ўваеце
3-я ас. атынко́ўвае атынко́ўваюць
Прошлы час
м. атынко́ўваў атынко́ўвалі
ж. атынко́ўвала
н. атынко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. атынко́ўвай атынко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час атынко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

атынко́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. атынко́ўка
Р. атынко́ўкі
Д. атынко́ўцы
В. атынко́ўку
Т. атынко́ўкай
атынко́ўкаю
М. атынко́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

атынко́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. атынко́ўшчык атынко́ўшчыкі
Р. атынко́ўшчыка атынко́ўшчыкаў
Д. атынко́ўшчыку атынко́ўшчыкам
В. атынко́ўшчыка атынко́ўшчыкаў
Т. атынко́ўшчыкам атынко́ўшчыкамі
М. атынко́ўшчыку атынко́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

атынко́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. атынко́ўшчыца атынко́ўшчыцы
Р. атынко́ўшчыцы атынко́ўшчыц
Д. атынко́ўшчыцы атынко́ўшчыцам
В. атынко́ўшчыцу атынко́ўшчыц
Т. атынко́ўшчыцай
атынко́ўшчыцаю
атынко́ўшчыцамі
М. атынко́ўшчыцы атынко́ўшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

атыпі́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. атыпі́чнасць
Р. атыпі́чнасці
Д. атыпі́чнасці
В. атыпі́чнасць
Т. атыпі́чнасцю
М. атыпі́чнасці

Крыніцы: piskunou2012.

атыпі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атыпі́чны атыпі́чная атыпі́чнае атыпі́чныя
Р. атыпі́чнага атыпі́чнай
атыпі́чнае
атыпі́чнага атыпі́чных
Д. атыпі́чнаму атыпі́чнай атыпі́чнаму атыпі́чным
В. атыпі́чны (неадуш.)
атыпі́чнага (адуш.)
атыпі́чную атыпі́чнае атыпі́чныя (неадуш.)
атыпі́чных (адуш.)
Т. атыпі́чным атыпі́чнай
атыпі́чнаю
атыпі́чным атыпі́чнымі
М. атыпі́чным атыпі́чнай атыпі́чным атыпі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

атыпо́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
атыпо́ва - -