атынко́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
атынко́ваны |
атынко́ваная |
атынко́ванае |
атынко́ваныя |
Р. |
атынко́ванага |
атынко́ванай атынко́ванае |
атынко́ванага |
атынко́ваных |
Д. |
атынко́ванаму |
атынко́ванай |
атынко́ванаму |
атынко́ваным |
В. |
атынко́ваны атынко́ванага |
атынко́ваную |
атынко́ванае |
атынко́ваныя атынко́ваных |
Т. |
атынко́ваным |
атынко́ванай атынко́ванаю |
атынко́ваным |
атынко́ванымі |
М. |
атынко́ваным |
атынко́ванай |
атынко́ваным |
атынко́ваных |
Кароткая форма: атынко́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
атынко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
атынко́ўванне |
Р. |
атынко́ўвання |
Д. |
атынко́ўванню |
В. |
атынко́ўванне |
Т. |
атынко́ўваннем |
М. |
атынко́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
атынко́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
атынко́ўваецца |
атынко́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
атынко́ўваўся |
атынко́ўваліся |
ж. |
атынко́ўвалася |
н. |
атынко́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
атынко́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
атынко́ўваю |
атынко́ўваем |
2-я ас. |
атынко́ўваеш |
атынко́ўваеце |
3-я ас. |
атынко́ўвае |
атынко́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
атынко́ўваў |
атынко́ўвалі |
ж. |
атынко́ўвала |
н. |
атынко́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
атынко́ўвай |
атынко́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
атынко́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
атынко́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
атынко́ўка |
Р. |
атынко́ўкі |
Д. |
атынко́ўцы |
В. |
атынко́ўку |
Т. |
атынко́ўкай атынко́ўкаю |
М. |
атынко́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атынко́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
атынко́ўшчык |
атынко́ўшчыкі |
Р. |
атынко́ўшчыка |
атынко́ўшчыкаў |
Д. |
атынко́ўшчыку |
атынко́ўшчыкам |
В. |
атынко́ўшчыка |
атынко́ўшчыкаў |
Т. |
атынко́ўшчыкам |
атынко́ўшчыкамі |
М. |
атынко́ўшчыку |
атынко́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атынко́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
атынко́ўшчыца |
атынко́ўшчыцы |
Р. |
атынко́ўшчыцы |
атынко́ўшчыц |
Д. |
атынко́ўшчыцы |
атынко́ўшчыцам |
В. |
атынко́ўшчыцу |
атынко́ўшчыц |
Т. |
атынко́ўшчыцай атынко́ўшчыцаю |
атынко́ўшчыцамі |
М. |
атынко́ўшчыцы |
атынко́ўшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атыпі́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
атыпі́чнасць |
Р. |
атыпі́чнасці |
Д. |
атыпі́чнасці |
В. |
атыпі́чнасць |
Т. |
атыпі́чнасцю |
М. |
атыпі́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
атыпо́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
атыпо́ва |
- |
- |