прыці́шыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыці́шуся |
прыці́шымся |
| 2-я ас. |
прыці́шышся |
прыці́шыцеся |
| 3-я ас. |
прыці́шыцца |
прыці́шацца |
| Прошлы час |
| м. |
прыці́шыўся |
прыці́шыліся |
| ж. |
прыці́шылася |
| н. |
прыці́шылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыці́шся |
прыці́шцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыці́шыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыці́шыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыці́шу |
прыці́шым |
| 2-я ас. |
прыці́шыш |
прыці́шыце |
| 3-я ас. |
прыці́шыць |
прыці́шаць |
| Прошлы час |
| м. |
прыці́шыў |
прыці́шылі |
| ж. |
прыці́шыла |
| н. |
прыці́шыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыці́ш |
прыці́шце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыці́шыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыцішэ́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыцішэ́лы |
прыцішэ́лая |
прыцішэ́лае |
прыцішэ́лыя |
| Р. |
прыцішэ́лага |
прыцішэ́лай прыцішэ́лае |
прыцішэ́лага |
прыцішэ́лых |
| Д. |
прыцішэ́ламу |
прыцішэ́лай |
прыцішэ́ламу |
прыцішэ́лым |
| В. |
прыцішэ́лы (неадуш.) прыцішэ́лага (адуш.) |
прыцішэ́лую |
прыцішэ́лае |
прыцішэ́лыя (неадуш.) прыцішэ́лых (адуш.) |
| Т. |
прыцішэ́лым |
прыцішэ́лай прыцішэ́лаю |
прыцішэ́лым |
прыцішэ́лымі |
| М. |
прыцішэ́лым |
прыцішэ́лай |
прыцішэ́лым |
прыцішэ́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыцішэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыцішэ́нне |
| Р. |
прыцішэ́ння |
| Д. |
прыцішэ́нню |
| В. |
прыцішэ́нне |
| Т. |
прыцішэ́ннем |
| М. |
прыцішэ́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прыцішэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыцішэ́ю |
прыцішэ́ем |
| 2-я ас. |
прыцішэ́еш |
прыцішэ́еце |
| 3-я ас. |
прыцішэ́е |
прыцішэ́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыцішэ́ў |
прыцішэ́лі |
| ж. |
прыцішэ́ла |
| н. |
прыцішэ́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыцішэ́й |
прыцішэ́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыцішэ́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыцкава́ць
‘напусціць сабак на каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыцкую́ |
прыцкуё́м |
| 2-я ас. |
прыцкуе́ш |
прыцкуяце́ |
| 3-я ас. |
прыцкуе́ |
прыцкую́ць |
| Прошлы час |
| м. |
прыцкава́ў |
прыцкава́лі |
| ж. |
прыцкава́ла |
| н. |
прыцкава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыцку́й |
прыцку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыцкава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыцмо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыцмо́к |
| Р. |
прыцмо́ку |
| Д. |
прыцмо́ку |
| В. |
прыцмо́к |
| Т. |
прыцмо́кам |
| М. |
прыцмо́ку |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыцмо́кванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыцмо́кванне |
прыцмо́кванні |
| Р. |
прыцмо́квання |
прыцмо́кванняў |
| Д. |
прыцмо́кванню |
прыцмо́кванням |
| В. |
прыцмо́кванне |
прыцмо́кванні |
| Т. |
прыцмо́кваннем |
прыцмо́кваннямі |
| М. |
прыцмо́кванні |
прыцмо́кваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыцмо́кваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыцмо́кваю |
прыцмо́кваем |
| 2-я ас. |
прыцмо́кваеш |
прыцмо́кваеце |
| 3-я ас. |
прыцмо́квае |
прыцмо́кваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыцмо́кваў |
прыцмо́квалі |
| ж. |
прыцмо́квала |
| н. |
прыцмо́квала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыцмо́квай |
прыцмо́квайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыцмо́кваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыцмо́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыцмо́кну |
прыцмо́кнем |
| 2-я ас. |
прыцмо́кнеш |
прыцмо́кнеце |
| 3-я ас. |
прыцмо́кне |
прыцмо́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
прыцмо́кнуў |
прыцмо́кнулі |
| ж. |
прыцмо́кнула |
| н. |
прыцмо́кнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыцмо́кні |
прыцмо́кніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыцмо́кнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.