прыцмо́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прыцмо́кну | прыцмо́кнем | |
| прыцмо́кнеш | прыцмо́кнеце | |
| прыцмо́кне | прыцмо́кнуць | |
| Прошлы час | ||
| прыцмо́кнуў | прыцмо́кнулі | |
| прыцмо́кнула | ||
| прыцмо́кнула | ||
| Загадны лад | ||
| прыцмо́кні | прыцмо́кніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыцмо́кнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)