прыцмы́гнуць

‘падскочыць бліжэй да чаго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыцмы́гну прыцмы́гнем
2-я ас. прыцмы́гнеш прыцмы́гнеце
3-я ас. прыцмы́гне прыцмы́гнуць
Прошлы час
м. прыцмы́гнуў прыцмы́гнулі
ж. прыцмы́гнула
н. прыцмы́гнула
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцмы́гнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)