прыцмо́кванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыцмо́кванне прыцмо́кванні
Р. прыцмо́квання прыцмо́кванняў
Д. прыцмо́кванню прыцмо́кванням
В. прыцмо́кванне прыцмо́кванні
Т. прыцмо́кваннем прыцмо́кваннямі
М. прыцмо́кванні прыцмо́кваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)