прыцкава́ць

‘напусціць сабак на каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыцкую́ прыцкуё́м
2-я ас. прыцкуе́ш прыцкуяце́
3-я ас. прыцкуе́ прыцкую́ць
Прошлы час
м. прыцкава́ў прыцкава́лі
ж. прыцкава́ла
н. прыцкава́ла
Загадны лад
2-я ас. прыцку́й прыцку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцкава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)