прыцмо́кваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыцмо́кваю прыцмо́кваем
2-я ас. прыцмо́кваеш прыцмо́кваеце
3-я ас. прыцмо́квае прыцмо́кваюць
Прошлы час
м. прыцмо́кваў прыцмо́квалі
ж. прыцмо́квала
н. прыцмо́квала
Загадны лад
2-я ас. прыцмо́квай прыцмо́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыцмо́кваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)