злу́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
злу́чваю |
злу́чваем |
2-я ас. |
злу́чваеш |
злу́чваеце |
3-я ас. |
злу́чвае |
злу́чваюць |
Прошлы час |
м. |
злу́чваў |
злу́чвалі |
ж. |
злу́чвала |
н. |
злу́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
злу́чвай |
злу́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
злу́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
злу́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
злу́чка |
Р. |
злу́чкі |
Д. |
злу́чцы |
В. |
злу́чку |
Т. |
злу́чкай злу́чкаю |
М. |
злу́чцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
злу́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
злу́чнасць |
Р. |
злу́чнасці |
Д. |
злу́чнасці |
В. |
злу́чнасць |
Т. |
злу́чнасцю |
М. |
злу́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
злу́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
злу́чнік |
злу́чнікі |
Р. |
злу́чніка |
злу́чнікаў |
Д. |
злу́чніку |
злу́чнікам |
В. |
злу́чнік |
злу́чнікі |
Т. |
злу́чнікам |
злу́чнікамі |
М. |
злу́чніку |
злу́чніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
злу́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
злу́чны |
злу́чная |
злу́чнае |
злу́чныя |
Р. |
злу́чнага |
злу́чнай злу́чнае |
злу́чнага |
злу́чных |
Д. |
злу́чнаму |
злу́чнай |
злу́чнаму |
злу́чным |
В. |
злу́чны (неадуш.) |
злу́чную |
злу́чнае |
злу́чныя (неадуш.) |
Т. |
злу́чным |
злу́чнай злу́чнаю |
злу́чным |
злу́чнымі |
М. |
злу́чным |
злу́чнай |
злу́чным |
злу́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsblm1996.
злучны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
злучны́ |
злучна́я |
злучно́е |
злучны́я |
Р. |
злучно́га |
злучно́й злучно́е |
злучно́га |
злучны́х |
Д. |
злучно́му |
злучно́й |
злучно́му |
злучны́м |
В. |
злучны́ (неадуш.) злучно́га (адуш.) |
злучну́ю |
злучно́е |
злучны́я (неадуш.) злучны́х (адуш.) |
Т. |
злучны́м |
злучно́й злучно́ю |
злучны́м |
злучны́мі |
М. |
злучны́м |
злучно́й |
злучны́м |
злучны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
злучо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
злучо́к |
злучкі́ |
Р. |
злучка́ |
злучко́ў |
Д. |
злучку́ |
злучка́м |
В. |
злучо́к |
злучкі́ |
Т. |
злучко́м |
злучка́мі |
М. |
злучку́ |
злучка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
злу́чына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
злу́чына |
злу́чыны |
Р. |
злу́чыны |
злу́чын |
Д. |
злу́чыне |
злу́чынам |
В. |
злу́чыну |
злу́чыны |
Т. |
злу́чынай злу́чынаю |
злу́чынамі |
М. |
злу́чыне |
злу́чынах |
Крыніцы:
piskunou2012.