злучны́
прыметнік, адносны
| злучны́ | злучна́я | злучно́е | злучны́я | |
| злучно́га | злучно́й злучно́е |
злучно́га | злучны́х | |
| злучно́му | злучно́й | злучно́му | злучны́м | |
| злучны́ ( злучно́га ( |
злучну́ю | злучно́е | злучны́я ( злучны́х ( |
|
| злучны́м | злучно́й злучно́ю |
злучны́м | злучны́мі | |
| злучны́м | злучно́й | злучны́м | злучны́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)