злу́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. злу́чны злу́чная злу́чнае злу́чныя
Р. злу́чнага злу́чнай
злу́чнае		 злу́чнага злу́чных
Д. злу́чнаму злу́чнай злу́чнаму злу́чным
В. злу́чны (неадуш.) злу́чную злу́чнае злу́чныя (неадуш.)
Т. злу́чным злу́чнай
злу́чнаю		 злу́чным злу́чнымі
М. злу́чным злу́чнай злу́чным злу́чных

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)