Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
джзйклнпрстхцчш

вясля́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вясля́рства
Р. вясля́рства
Д. вясля́рству
В. вясля́рства
Т. вясля́рствам
М. вясля́рстве

Крыніцы: piskunou2012.

вясна́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вясна́ вёсны
вясны́
Р. вясны́ вё́сен
вёснаў
Д. вясне́ вёснам
В. вясну́ вёсны
вясны́
Т. вясно́й
вясно́ю		 вёснамі
М. вясне́ вёснах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вясна́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вясна́
Р. Вясны́
Д. Вясне́
В. Вясну́
Т. Вясно́й
Вясно́ю
М. Вясне́

Вясні́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вясні́на
Р. Вясні́ны
Д. Вясні́не
В. Вясні́ну
Т. Вясні́най
Вясні́наю
М. Вясні́не

Вясні́цкія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Вясні́цкія
Р. Вясні́цкіх
Д. Вясні́цкім
В. Вясні́цкія
Т. Вясні́цкімі
М. Вясні́цкіх

вясно́ва-купа́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вясно́ва-купа́льскі вясно́ва-купа́льская вясно́ва-купа́льскае вясно́ва-купа́льскія
Р. вясно́ва-купа́льскага вясно́ва-купа́льскай
вясно́ва-купа́льскае		 вясно́ва-купа́льскага вясно́ва-купа́льскіх
Д. вясно́ва-купа́льскаму вясно́ва-купа́льскай вясно́ва-купа́льскаму вясно́ва-купа́льскім
В. вясно́ва-купа́льскі (неадуш.)
вясно́ва-купа́льскага (адуш.)		 вясно́ва-купа́льскую вясно́ва-купа́льскае вясно́ва-купа́льскія (неадуш.)
вясно́ва-купа́льскіх (адуш.)
Т. вясно́ва-купа́льскім вясно́ва-купа́льскай
вясно́ва-купа́льскаю		 вясно́ва-купа́льскім вясно́ва-купа́льскімі
М. вясно́ва-купа́льскім вясно́ва-купа́льскай вясно́ва-купа́льскім вясно́ва-купа́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

вясно́ва-ле́тні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вясно́ва-ле́тні вясно́ва-ле́тняя вясно́ва-ле́тняе вясно́ва-ле́тнія
Р. вясно́ва-ле́тняга вясно́ва-ле́тняй
вясно́ва-ле́тняе		 вясно́ва-ле́тняга вясно́ва-ле́тніх
Д. вясно́ва-ле́тняму вясно́ва-ле́тняй вясно́ва-ле́тняму вясно́ва-ле́тнім
В. вясно́ва-ле́тні (неадуш.)
вясно́ва-ле́тняга (адуш.)		 вясно́ва-ле́тнюю вясно́ва-ле́тняе вясно́ва-ле́тнія (неадуш.)
вясно́ва-ле́тніх (адуш.)
Т. вясно́ва-ле́тнім вясно́ва-ле́тняй
вясно́ва-ле́тняю		 вясно́ва-ле́тнім вясно́ва-ле́тнімі
М. вясно́ва-ле́тнім вясно́ва-ле́тняй вясно́ва-ле́тнім вясно́ва-ле́тніх

Крыніцы: piskunou2012.

вясно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вясно́вы вясно́вая вясно́вае вясно́выя
Р. вясно́вага вясно́вай
вясно́вае		 вясно́вага вясно́вых
Д. вясно́ваму вясно́вай вясно́ваму вясно́вым
В. вясно́вы (неадуш.)
вясно́вага (адуш.)		 вясно́вую вясно́вае вясно́выя (неадуш.)
вясно́вых (адуш.)
Т. вясно́вым вясно́вай
вясно́ваю		 вясно́вым вясно́вымі
М. вясно́вым вясно́вай вясно́вым вясно́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

вясно́й

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
вясно́й
вясно́ю		 - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вясно́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вясно́ўскі вясно́ўская вясно́ўскае вясно́ўскія
Р. вясно́ўскага вясно́ўскай
вясно́ўскае		 вясно́ўскага вясно́ўскіх
Д. вясно́ўскаму вясно́ўскай вясно́ўскаму вясно́ўскім
В. вясно́ўскі (неадуш.)
вясно́ўскага (адуш.)		 вясно́ўскую вясно́ўскае вясно́ўскія (неадуш.)
вясно́ўскіх (адуш.)
Т. вясно́ўскім вясно́ўскай
вясно́ўскаю		 вясно́ўскім вясно́ўскімі
М. вясно́ўскім вясно́ўскай вясно́ўскім вясно́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.