асімілява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асімілява́ны |
асімілява́ная |
асімілява́нае |
асімілява́ныя |
| Р. |
асімілява́нага |
асімілява́най асімілява́нае |
асімілява́нага |
асімілява́ных |
| Д. |
асімілява́наму |
асімілява́най |
асімілява́наму |
асімілява́ным |
| В. |
асімілява́ны (неадуш.) асімілява́нага (адуш.) |
асімілява́ную |
асімілява́нае |
асімілява́ныя (неадуш.) асімілява́ных (адуш.) |
| Т. |
асімілява́ным |
асімілява́най асімілява́наю |
асімілява́ным |
асімілява́нымі |
| М. |
асімілява́ным |
асімілява́най |
асімілява́ным |
асімілява́ных |
Кароткая форма: асімілява́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асімілява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асімілява́ны |
асімілява́ная |
асімілява́нае |
асімілява́ныя |
| Р. |
асімілява́нага |
асімілява́най асімілява́нае |
асімілява́нага |
асімілява́ных |
| Д. |
асімілява́наму |
асімілява́най |
асімілява́наму |
асімілява́ным |
| В. |
асімілява́ны (неадуш.) асімілява́нага (адуш.) |
асімілява́ную |
асімілява́нае |
асімілява́ныя (неадуш.) асімілява́ных (адуш.) |
| Т. |
асімілява́ным |
асімілява́най асімілява́наю |
асімілява́ным |
асімілява́нымі |
| М. |
асімілява́ным |
асімілява́най |
асімілява́ным |
асімілява́ных |
Кароткая форма: асімілява́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асімілява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асімілю́юся |
асімілю́емся |
| 2-я ас. |
асімілю́ешся |
асімілю́ецеся |
| 3-я ас. |
асімілю́ецца |
асімілю́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
асімілява́ўся |
асімілява́ліся |
| ж. |
асімілява́лася |
| н. |
асімілява́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асімілю́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асімілява́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асімілю́юся |
асімілю́емся |
| 2-я ас. |
асімілю́ешся |
асімілю́ецеся |
| 3-я ас. |
асімілю́ецца |
асімілю́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
асімілява́ўся |
асімілява́ліся |
| ж. |
асімілява́лася |
| н. |
асімілява́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
асімілява́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асімілява́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асімілю́ю |
асімілю́ем |
| 2-я ас. |
асімілю́еш |
асімілю́еце |
| 3-я ас. |
асімілю́е |
асімілю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
асімілява́ў |
асімілява́лі |
| ж. |
асімілява́ла |
| н. |
асімілява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асімілю́й |
асімілю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асімілю́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асімілява́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асімілю́ю |
асімілю́ем |
| 2-я ас. |
асімілю́еш |
асімілю́еце |
| 3-я ас. |
асімілю́е |
асімілю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
асімілява́ў |
асімілява́лі |
| ж. |
асімілява́ла |
| н. |
асімілява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асімілю́й |
асімілю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
асімілява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асіміля́тар
‘той, хто праводзіць асіміляцыю’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асіміля́тар |
асіміля́тары |
| Р. |
асіміля́тара |
асіміля́тараў |
| Д. |
асіміля́тару |
асіміля́тарам |
| В. |
асіміля́тара |
асіміля́тараў |
| Т. |
асіміля́тарам |
асіміля́тарамі |
| М. |
асіміля́тару |
асіміля́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
асіміля́тар
‘арганізм або частка арганізма, якая асімілюе пажыўныя рэчывы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асіміля́тар |
асіміля́тары |
| Р. |
асіміля́тара |
асіміля́тараў |
| Д. |
асіміля́тару |
асіміля́тарам |
| В. |
асіміля́тар |
асіміля́тары |
| Т. |
асіміля́тарам |
асіміля́тарамі |
| М. |
асіміля́тары |
асіміля́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
асіміля́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асіміля́тарны |
асіміля́тарная |
асіміля́тарнае |
асіміля́тарныя |
| Р. |
асіміля́тарнага |
асіміля́тарнай асіміля́тарнае |
асіміля́тарнага |
асіміля́тарных |
| Д. |
асіміля́тарнаму |
асіміля́тарнай |
асіміля́тарнаму |
асіміля́тарным |
| В. |
асіміля́тарны (неадуш.) асіміля́тарнага (адуш.) |
асіміля́тарную |
асіміля́тарнае |
асіміля́тарныя (неадуш.) асіміля́тарных (адуш.) |
| Т. |
асіміля́тарным |
асіміля́тарнай асіміля́тарнаю |
асіміля́тарным |
асіміля́тарнымі |
| М. |
асіміля́тарным |
асіміля́тарнай |
асіміля́тарным |
асіміля́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.