Verbum

анлайнавы слоўнік

адумысло́вы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адумысло́вы	адумысло́вая	адумысло́вае	адумысло́выя
Р.	адумысло́вага	адумысло́вай адумысло́вае	адумысло́вага	адумысло́вых
Д.	адумысло́ваму	адумысло́вай	адумысло́ваму	адумысло́вым
В.	адумысло́вы (неадуш.) адумысло́вага (адуш.)	адумысло́вую	адумысло́вае	адумысло́выя (неадуш.) адумысло́вых (адуш.)
Т.	адумысло́вым	адумысло́вай адумысло́ваю	адумысло́вым	адумысло́вымі
М.	адумысло́вым	адумысло́вай	адумысло́вым	адумысло́вых

Крыніцы: piskunou2012.

адумысло́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

адумы́сля

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
адумы́сля	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

адумы́сна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
адумы́сна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

адумы́сны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адумы́сны	адумы́сная	адумы́снае	адумы́сныя
Р.	адумы́снага	адумы́снай адумы́снае	адумы́снага	адумы́сных
Д.	адумы́снаму	адумы́снай	адумы́снаму	адумы́сным
В.	адумы́сны (неадуш.) адумы́снага (адуш.)	адумы́сную	адумы́снае	адумы́сныя (неадуш.) адумы́сных (адуш.)
Т.	адумы́сным	адумы́снай адумы́снаю	адумы́сным	адумы́снымі
М.	адумы́сным	адумы́снай	адумы́сным	адумы́сных

Крыніцы: piskunou2012.

адумы́сны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адумы́сны	адумы́сная	адумы́снае	адумы́сныя
Р.	адумы́снага	адумы́снай адумы́снае	адумы́снага	адумы́сных
Д.	адумы́снаму	адумы́снай	адумы́снаму	адумы́сным
В.	адумы́сны (неадуш.) адумы́снага (адуш.)	адумы́сную	адумы́снае	адумы́сныя (неадуш.) адумы́сных (адуш.)
Т.	адумы́сным	адумы́снай адумы́снаю	адумы́сным	адумы́снымі
М.	адумы́сным	адумы́снай	адумы́сным	адумы́сных

Крыніцы: piskunou2012.

аду́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

аду́раны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аду́раны	аду́раная	аду́ранае	аду́раныя
Р.	аду́ранага	аду́ранай аду́ранае	аду́ранага	аду́раных
Д.	аду́ранаму	аду́ранай	аду́ранаму	аду́раным
В.	аду́раны (неадуш.) аду́ранага (адуш.)	аду́раную	аду́ранае	аду́раныя (неадуш.) аду́раных (адуш.)
Т.	аду́раным	аду́ранай аду́ранаю	аду́раным	аду́ранымі
М.	аду́раным	аду́ранай	аду́раным	аду́раных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аду́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аду́раны	аду́раная	аду́ранае	аду́раныя
Р.	аду́ранага	аду́ранай аду́ранае	аду́ранага	аду́раных
Д.	аду́ранаму	аду́ранай	аду́ранаму	аду́раным
В.	аду́раны (неадуш.) аду́ранага (адуш.)	аду́раную	аду́ранае	аду́раныя (неадуш.) аду́раных (адуш.)
Т.	аду́раным	аду́ранай аду́ранаю	аду́раным	аду́ранымі
М.	аду́раным	аду́ранай	аду́раным	аду́раных

Кароткая форма: аду́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аду́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.