Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю

тузлу́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тузлу́к
Р. тузлуку́
Д. тузлуку́
В. тузлу́к
Т. тузлуко́м
М. тузлуку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тузлукава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тузлукава́нне
Р. тузлукава́ння
Д. тузлукава́нню
В. тузлукава́нне
Т. тузлукава́ннем
М. тузлукава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тузлу́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тузлу́чны тузлу́чная тузлу́чнае тузлу́чныя
Р. тузлу́чнага тузлу́чнай
тузлу́чнае		 тузлу́чнага тузлу́чных
Д. тузлу́чнаму тузлу́чнай тузлу́чнаму тузлу́чным
В. тузлу́чны (неадуш.)
тузлу́чнага (адуш.)		 тузлу́чную тузлу́чнае тузлу́чныя (неадуш.)
тузлу́чных (адуш.)
Т. тузлу́чным тузлу́чнай
тузлу́чнаю		 тузлу́чным тузлу́чнымі
М. тузлу́чным тузлу́чнай тузлу́чным тузлу́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тузну́ць

‘аднакратны дзеяслоў да тузаць - торгаць, цягаць рыўкамі, рэзкімі рухамі (тузнуць каго-небудзь, што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. тузну́ тузнё́м
2-я ас. тузне́ш тузняце́
3-я ас. тузне́ тузну́ць
Прошлы час
м. тузну́ў тузну́лі
ж. тузну́ла
н. тузну́ла
Загадны лад
2-я ас. тузні́ тузні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час тузну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

тузо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тузо́вы тузо́вая тузо́вае тузо́выя
Р. тузо́вага тузо́вай
тузо́вае		 тузо́вага тузо́вых
Д. тузо́ваму тузо́вай тузо́ваму тузо́вым
В. тузо́вы (неадуш.)
тузо́вага (адуш.)		 тузо́вую тузо́вае тузо́выя (неадуш.)
тузо́вых (адуш.)
Т. тузо́вым тузо́вай
тузо́ваю		 тузо́вым тузо́вымі
М. тузо́вым тузо́вай тузо́вым тузо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

ту́зь

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

тузяну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. тузяну́ся тузянё́мся
2-я ас. тузяне́шся тузеняце́ся
3-я ас. тузяне́цца тузяну́цца
Прошлы час
м. тузяну́ўся тузяну́ліся
ж. тузяну́лася
н. тузяну́лася
Загадны лад
2-я ас. тузяні́ся тузяні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час тузяну́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

тузяну́ць

‘тузануць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. тузяну́ тузянё́м
2-я ас. тузяне́ш тузеняце́
3-я ас. тузяне́ тузяну́ць
Прошлы час
м. тузяну́ў тузяну́лі
ж. тузяну́ла
н. тузяну́ла
Загадны лад
2-я ас. тузяні́ тузяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час тузяну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

туі́зл

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. туі́зл туі́злы
Р. туі́зла туі́злаў
Д. туі́злу туі́злам
В. туі́зл туі́злы
Т. туі́злам туі́зламі
М. туі́зле туі́злах

Крыніцы: piskunou2012.

ту́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ту́йка ту́йкі
Р. ту́йкі ту́ек
Д. ту́йцы ту́йкам
В. ту́йку ту́ек
Т. ту́йкай
ту́йкаю		 ту́йкамі
М. ту́йцы ту́йках

Крыніцы: piskunou2012.