тузяну́ць
‘тузануць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| тузяну́ | тузянё́м | |
| тузяне́ш | тузеняце́ | |
| тузяне́ | тузяну́ць | |
| Прошлы час | ||
| тузяну́ў | тузяну́лі | |
| тузяну́ла | ||
| тузяну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| тузяні́ | тузяні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| тузяну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)