тузну́ць
‘аднакратны дзеяслоў да тузаць - торгаць, цягаць рыўкамі, рэзкімі рухамі (тузнуць каго-небудзь, што-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| тузну́ | тузнё́м | |
| тузне́ш | тузняце́ | |
| тузне́ | тузну́ць | |
| Прошлы час | ||
| тузну́ў | тузну́лі | |
| тузну́ла | ||
| тузну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| тузні́ | тузні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| тузну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)