раскі́нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
раскі́нуты |
раскі́нутая |
раскі́нутае |
раскі́нутыя |
Р. |
раскі́нутага |
раскі́нутай раскі́нутае |
раскі́нутага |
раскі́нутых |
Д. |
раскі́нутаму |
раскі́нутай |
раскі́нутаму |
раскі́нутым |
В. |
раскі́нуты (неадуш.) раскі́нутага (адуш.) |
раскі́нутую |
раскі́нутае |
раскі́нутыя (неадуш.) раскі́нутых (адуш.) |
Т. |
раскі́нутым |
раскі́нутай раскі́нутаю |
раскі́нутым |
раскі́нутымі |
М. |
раскі́нутым |
раскі́нутай |
раскі́нутым |
раскі́нутых |
Кароткая форма: раскі́нута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раскі́нуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
раскі́нуся |
раскі́немся |
2-я ас. |
раскі́нешся |
раскі́нецеся |
3-я ас. |
раскі́нецца |
раскі́нуцца |
Прошлы час |
м. |
раскі́нуўся |
раскі́нуліся |
ж. |
раскі́нулася |
н. |
раскі́нулася |
Загадны лад |
2-я ас. |
раскі́нься |
раскі́ньцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
раскі́нуўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раскі́нуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
раскі́ну |
раскі́нем |
2-я ас. |
раскі́неш |
раскі́неце |
3-я ас. |
раскі́не |
раскі́нуць |
Прошлы час |
м. |
раскі́нуў |
раскі́нулі |
ж. |
раскі́нула |
н. |
раскі́нула |
Загадны лад |
2-я ас. |
раскі́нь |
раскі́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
раскі́нуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раскіпе́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
раскіплю́ся |
раскіпі́мся |
2-я ас. |
раскіпі́шся |
раскіпіце́ся |
3-я ас. |
раскіпі́цца |
раскіпя́цца |
Прошлы час |
м. |
раскіпе́ўся |
раскіпе́ліся |
ж. |
раскіпе́лася |
н. |
раскіпе́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
раскіпі́ся |
раскіпі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
раскіпе́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раскіпяці́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
раскіпячу́ся |
раскіпяці́мся |
2-я ас. |
раскіпяці́шся |
раскіпеціце́ся |
3-я ас. |
раскіпяці́цца |
раскіпяця́цца |
Прошлы час |
м. |
раскіпяці́ўся |
раскіпяці́ліся |
ж. |
раскіпяці́лася |
н. |
раскіпяці́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
раскіпяці́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
раскіра́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
раскіра́ка |
раскіра́кі |
Р. |
раскіра́кі |
раскіра́к |
Д. |
раскіра́цы |
раскіра́кам |
В. |
раскіра́ку |
раскіра́к |
Т. |
раскіра́кай раскіра́каю |
раскіра́камі |
М. |
раскіра́цы |
раскіра́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsblm1996.
раскіра́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
раскіра́ка |
раскіра́кі |
Р. |
раскіра́кі |
раскіра́каў |
Д. |
раскіра́ку |
раскіра́кам |
В. |
раскіра́ку |
раскіра́каў |
Т. |
раскіра́кам |
раскіра́камі |
М. |
раскіра́ку |
раскіра́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsblm1996.
раскіра́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
раскіра́чаны |
раскіра́чаная |
раскіра́чанае |
раскіра́чаныя |
Р. |
раскіра́чанага |
раскіра́чанай раскіра́чанае |
раскіра́чанага |
раскіра́чаных |
Д. |
раскіра́чанаму |
раскіра́чанай |
раскіра́чанаму |
раскіра́чаным |
В. |
раскіра́чаны (неадуш.) раскіра́чанага (адуш.) |
раскіра́чаную |
раскіра́чанае |
раскіра́чаныя (неадуш.) раскіра́чаных (адуш.) |
Т. |
раскіра́чаным |
раскіра́чанай раскіра́чанаю |
раскіра́чаным |
раскіра́чанымі |
М. |
раскіра́чаным |
раскіра́чанай |
раскіра́чаным |
раскіра́чаных |
Кароткая форма: раскіра́чана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.