разбудо́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разбудо́ваны |
разбудо́ваная |
разбудо́ванае |
разбудо́ваныя |
Р. |
разбудо́ванага |
разбудо́ванай разбудо́ванае |
разбудо́ванага |
разбудо́ваных |
Д. |
разбудо́ванаму |
разбудо́ванай |
разбудо́ванаму |
разбудо́ваным |
В. |
разбудо́ваны разбудо́ванага |
разбудо́ваную |
разбудо́ванае |
разбудо́ваныя разбудо́ваных |
Т. |
разбудо́ваным |
разбудо́ванай разбудо́ванаю |
разбудо́ваным |
разбудо́ванымі |
М. |
разбудо́ваным |
разбудо́ванай |
разбудо́ваным |
разбудо́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
разбудо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разбудо́ваны |
разбудо́ваная |
разбудо́ванае |
разбудо́ваныя |
Р. |
разбудо́ванага |
разбудо́ванай разбудо́ванае |
разбудо́ванага |
разбудо́ваных |
Д. |
разбудо́ванаму |
разбудо́ванай |
разбудо́ванаму |
разбудо́ваным |
В. |
разбудо́ваны разбудо́ванага |
разбудо́ваную |
разбудо́ванае |
разбудо́ваныя разбудо́ваных |
Т. |
разбудо́ваным |
разбудо́ванай разбудо́ванаю |
разбудо́ваным |
разбудо́ванымі |
М. |
разбудо́ваным |
разбудо́ванай |
разбудо́ваным |
разбудо́ваных |
Кароткая форма: разбудо́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
разбудо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
разбудо́ўванне |
Р. |
разбудо́ўвання |
Д. |
разбудо́ўванню |
В. |
разбудо́ўванне |
Т. |
разбудо́ўваннем |
М. |
разбудо́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбудо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбудо́ўваюся |
разбудо́ўваемся |
2-я ас. |
разбудо́ўваешся |
разбудо́ўваецеся |
3-я ас. |
разбудо́ўваецца |
разбудо́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
разбудо́ўваўся |
разбудо́ўваліся |
ж. |
разбудо́ўвалася |
н. |
разбудо́ўвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбудо́ўвайся |
разбудо́ўвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
разбудо́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбудо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбудо́ўваю |
разбудо́ўваем |
2-я ас. |
разбудо́ўваеш |
разбудо́ўваеце |
3-я ас. |
разбудо́ўвае |
разбудо́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
разбудо́ўваў |
разбудо́ўвалі |
ж. |
разбудо́ўвала |
н. |
разбудо́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбудо́ўвай |
разбудо́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
разбудо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбузава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбузу́ю |
разбузу́ем |
2-я ас. |
разбузу́еш |
разбузу́еце |
3-я ас. |
разбузу́е |
разбузу́юць |
Прошлы час |
м. |
разбузава́ў |
разбузава́лі |
ж. |
разбузава́ла |
н. |
разбузава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбузу́й |
разбузу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
разбузава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбузі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбужу́ |
разбузі́м |
2-я ас. |
разбузі́ш |
разбузіце́ |
3-я ас. |
разбузі́ць |
разбузя́ць |
Прошлы час |
м. |
разбузі́ў |
разбузі́лі |
ж. |
разбузі́ла |
н. |
разбузі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбузі́ |
разбузі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
разбузі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбуйне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
разбуйне́нне |
Р. |
разбуйне́ння |
Д. |
разбуйне́нню |
В. |
разбуйне́нне |
Т. |
разбуйне́ннем |
М. |
разбуйне́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
разбу́йнены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разбу́йнены |
разбу́йненая |
разбу́йненае |
разбу́йненыя |
Р. |
разбу́йненага |
разбу́йненай разбу́йненае |
разбу́йненага |
разбу́йненых |
Д. |
разбу́йненаму |
разбу́йненай |
разбу́йненаму |
разбу́йненым |
В. |
разбу́йнены (неадуш.) разбу́йненага (адуш.) |
разбу́йненую |
разбу́йненае |
разбу́йненыя (неадуш.) разбу́йненых (адуш.) |
Т. |
разбу́йненым |
разбу́йненай разбу́йненаю |
разбу́йненым |
разбу́йненымі |
М. |
разбу́йненым |
разбу́йненай |
разбу́йненым |
разбу́йненых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разбу́йнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разбу́йнены |
разбу́йненая |
разбу́йненае |
разбу́йненыя |
Р. |
разбу́йненага |
разбу́йненай разбу́йненае |
разбу́йненага |
разбу́йненых |
Д. |
разбу́йненаму |
разбу́йненай |
разбу́йненаму |
разбу́йненым |
В. |
разбу́йнены (неадуш.) разбу́йненага (адуш.) |
разбу́йненую |
разбу́йненае |
разбу́йненыя (неадуш.) разбу́йненых (адуш.) |
Т. |
разбу́йненым |
разбу́йненай разбу́йненаю |
разбу́йненым |
разбу́йненымі |
М. |
разбу́йненым |
разбу́йненай |
разбу́йненым |
разбу́йненых |
Кароткая форма: разбу́йнена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.