разбузі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разбужу́ разбузі́м
2-я ас. разбузі́ш разбузіце́
3-я ас. разбузі́ць разбузя́ць
Прошлы час
м. разбузі́ў разбузі́лі
ж. разбузі́ла
н. разбузі́ла
Загадны лад
2-я ас. разбузі́ разбузі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час разбузі́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)