разбу́йнены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разбу́йнены разбу́йненая разбу́йненае разбу́йненыя
Р. разбу́йненага разбу́йненай
разбу́йненае
разбу́йненага разбу́йненых
Д. разбу́йненаму разбу́йненай разбу́йненаму разбу́йненым
В. разбу́йнены (неадуш.)
разбу́йненага (адуш.)
разбу́йненую разбу́йненае разбу́йненыя (неадуш.)
разбу́йненых (адуш.)
Т. разбу́йненым разбу́йненай
разбу́йненаю
разбу́йненым разбу́йненымі
М. разбу́йненым разбу́йненай разбу́йненым разбу́йненых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)