аба́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аба́цкі |
аба́цкая |
аба́цкае |
аба́цкія |
| Р. |
аба́цкага |
аба́цкай аба́цкае |
аба́цкага |
аба́цкіх |
| Д. |
аба́цкаму |
аба́цкай |
аба́цкаму |
аба́цкім |
| В. |
аба́цкі (неадуш.) аба́цкага (адуш.) |
аба́цкую |
аба́цкае |
аба́цкія (неадуш.) аба́цкіх (адуш.) |
| Т. |
аба́цкім |
аба́цкай аба́цкаю |
аба́цкім |
аба́цкімі |
| М. |
аба́цкім |
аба́цкай |
аба́цкім |
аба́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аба́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аба́цтва |
аба́цтвы |
| Р. |
аба́цтва |
аба́цтваў |
| Д. |
аба́цтву |
аба́цтвам |
| В. |
аба́цтва |
аба́цтвы |
| Т. |
аба́цтвам |
аба́цтвамі |
| М. |
аба́цтве |
аба́цтвах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аба́чліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| аба́чліва |
аба́члівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
аба́члівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аба́члівасць |
| Р. |
аба́члівасці |
| Д. |
аба́члівасці |
| В. |
аба́члівасць |
| Т. |
аба́члівасцю |
| М. |
аба́члівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аба́члівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аба́члівы |
аба́члівая |
аба́члівае |
аба́члівыя |
| Р. |
аба́члівага |
аба́члівай аба́члівае |
аба́члівага |
аба́члівых |
| Д. |
аба́чліваму |
аба́члівай |
аба́чліваму |
аба́члівым |
| В. |
аба́члівы (неадуш.) аба́члівага (адуш.) |
аба́члівую |
аба́члівае |
аба́члівыя (неадуш.) аба́члівых (адуш.) |
| Т. |
аба́члівым |
аба́члівай аба́чліваю |
аба́члівым |
аба́члівымі |
| М. |
аба́члівым |
аба́члівай |
аба́члівым |
аба́члівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аба́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аба́чнасць |
| Р. |
аба́чнасці |
| Д. |
аба́чнасці |
| В. |
аба́чнасць |
| Т. |
аба́чнасцю |
| М. |
аба́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
аба́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аба́чуся |
аба́чымся |
| 2-я ас. |
аба́чышся |
аба́чыцеся |
| 3-я ас. |
аба́чыцца |
аба́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
аба́чыўся |
аба́чыліся |
| ж. |
аба́чылася |
| н. |
аба́чылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аба́чся |
аба́чцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аба́чыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.