Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
агджзклмнрстфхцчшэ

му́рза

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. му́рза му́рзы
Р. му́рзы му́рзаў
Д. му́рзе му́рзам
В. му́рзу му́рзаў
Т. му́рзай
му́рзаю		 му́рзамі
М. му́рзе му́рзах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

му́рза

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. му́рза му́рзы
Р. му́рзы му́рзаў
Д. му́рзу му́рзам
В. му́рзу му́рзаў
Т. му́рзам му́рзамі
М. му́рзе му́рзах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мурза́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мурза́ мурзы́
Р. мурзы́ му́рзаў
Д. мурзе́ мурза́м
В. мурзу́ му́рзаў
Т. мурзо́й
мурзо́ю		 мурза́мі
М. мурзе́ мурза́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

му́рзанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. му́рзанне
Р. му́рзання
Д. му́рзанню
В. му́рзанне
Т. му́рзаннем
М. му́рзанні

Крыніцы: piskunou2012.

мурза́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. мурза́тасць
Р. мурза́тасці
Д. мурза́тасці
В. мурза́тасць
Т. мурза́тасцю
М. мурза́тасці

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

мурза́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мурза́ты мурза́тая мурза́тае мурза́тыя
Р. мурза́тага мурза́тай
мурза́тае		 мурза́тага мурза́тых
Д. мурза́таму мурза́тай мурза́таму мурза́тым
В. мурза́ты (неадуш.)
мурза́тага (адуш.)		 мурза́тую мурза́тае мурза́тыя (неадуш.)
мурза́тых (адуш.)
Т. мурза́тым мурза́тай
мурза́таю		 мурза́тым мурза́тымі
М. мурза́тым мурза́тай мурза́тым мурза́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мурза́ценькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мурза́ценькі мурза́ценькая мурза́ценькае мурза́ценькія
Р. мурза́ценькага мурза́ценькай
мурза́ценькае		 мурза́ценькага мурза́ценькіх
Д. мурза́ценькаму мурза́ценькай мурза́ценькаму мурза́ценькім
В. мурза́ценькі (неадуш.)
мурза́ценькага (адуш.)		 мурза́ценькую мурза́ценькае мурза́ценькія (неадуш.)
мурза́ценькіх (адуш.)
Т. мурза́ценькім мурза́ценькай
мурза́ценькаю		 мурза́ценькім мурза́ценькімі
М. мурза́ценькім мурза́ценькай мурза́ценькім мурза́ценькіх

Крыніцы: piskunou2012.

мурза́цік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мурза́цік мурза́цікі
Р. мурза́ціка мурза́цікаў
Д. мурза́ціку мурза́цікам
В. мурза́ціка мурза́цікаў
Т. мурза́цікам мурза́цікамі
М. мурза́ціку мурза́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

мурза́ціцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. мурза́ціцца -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. мурза́цілася

Крыніцы: piskunou2012.

мурза́ціць

‘пэцкаць, брудзіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мурза́чу мурза́цім
2-я ас. мурза́ціш мурза́ціце
3-я ас. мурза́ціць мурза́цяць
Прошлы час
м. мурза́ціў мурза́цілі
ж. мурза́ціла
н. мурза́ціла
Загадны лад
2-я ас. мурза́ць мурза́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мурза́цячы

Крыніцы: piskunou2012.