мурза́ціць
‘пэцкаць, брудзіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| мурза́чу | мурза́цім | |
| мурза́ціш | мурза́ціце | |
| мурза́ціць | мурза́цяць | |
| Прошлы час | ||
| мурза́ціў | мурза́цілі | |
| мурза́ціла | ||
| мурза́ціла | ||
| Загадны лад | ||
| мурза́ць | мурза́цьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| мурза́цячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)