мурза́цік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мурза́цік | мурза́цікі | |
| мурза́ціка | мурза́цікаў | |
| мурза́ціку | мурза́цікам | |
| мурза́ціка | мурза́цікаў | |
| мурза́цікам | мурза́цікамі | |
| мурза́ціку | мурза́ціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)