мурза́цік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мурза́цік мурза́цікі
Р. мурза́ціка мурза́цікаў
Д. мурза́ціку мурза́цікам
В. мурза́ціка мурза́цікаў
Т. мурза́цікам мурза́цікамі
М. мурза́ціку мурза́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)