Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

дзё́рзка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дзё́рзка - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дзё́рзкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. дзё́рзкасць дзё́рзкасці
Р. дзё́рзкасці дзё́рзкасцей
дзё́рзкасцяў
Д. дзё́рзкасці дзё́рзкасцям
В. дзё́рзкасць дзё́рзкасці
Т. дзё́рзкасцю дзё́рзкасцямі
М. дзё́рзкасці дзё́рзкасцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзё́рзкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзё́рзкі дзё́рзкая дзё́рзкае дзё́рзкія
Р. дзё́рзкага дзё́рзкай
дзё́рзкае		 дзё́рзкага дзё́рзкіх
Д. дзё́рзкаму дзё́рзкай дзё́рзкаму дзё́рзкім
В. дзё́рзкі (неадуш.)
дзё́рзкага (адуш.)		 дзё́рзкую дзё́рзкае дзё́рзкія (неадуш.)
дзё́рзкіх (адуш.)
Т. дзё́рзкім дзё́рзкай
дзё́рзкаю		 дзё́рзкім дзё́рзкімі
М. дзё́рзкім дзё́рзкай дзё́рзкім дзё́рзкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзё́рнавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзё́рнавіцкі дзё́рнавіцкая дзё́рнавіцкае дзё́рнавіцкія
Р. дзё́рнавіцкага дзё́рнавіцкай
дзё́рнавіцкае		 дзё́рнавіцкага дзё́рнавіцкіх
Д. дзё́рнавіцкаму дзё́рнавіцкай дзё́рнавіцкаму дзё́рнавіцкім
В. дзё́рнавіцкі (неадуш.)
дзё́рнавіцкага (адуш.)		 дзё́рнавіцкую дзё́рнавіцкае дзё́рнавіцкія (неадуш.)
дзё́рнавіцкіх (адуш.)
Т. дзё́рнавіцкім дзё́рнавіцкай
дзё́рнавіцкаю		 дзё́рнавіцкім дзё́рнавіцкімі
М. дзё́рнавіцкім дзё́рнавіцкай дзё́рнавіцкім дзё́рнавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дзё́рнавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзё́рнавічы
Р. Дзё́рнавіч
Дзё́рнавічаў
Д. Дзё́рнавічам
В. Дзё́рнавічы
Т. Дзё́рнавічамі
М. Дзё́рнавічах

дзё́рнавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзё́рнавы дзё́рнавая дзё́рнавае дзё́рнавыя
Р. дзё́рнавага дзё́рнавай
дзё́рнавае		 дзё́рнавага дзё́рнавых
Д. дзё́рнаваму дзё́рнавай дзё́рнаваму дзё́рнавым
В. дзё́рнавы
дзё́рнавага		 дзё́рнавую дзё́рнавае дзё́рнавыя
дзё́рнавых
Т. дзё́рнавым дзё́рнавай
дзё́рнаваю		 дзё́рнавым дзё́рнавымі
М. дзё́рнавым дзё́рнавай дзё́рнавым дзё́рнавых

Крыніцы: tsbm1984.

дзёрназніма́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзёрназніма́льнік дзёрназніма́льнікі
Р. дзёрназніма́льніка дзёрназніма́льнікаў
Д. дзёрназніма́льніку дзёрназніма́льнікам
В. дзёрназніма́льнік дзёрназніма́льнікі
Т. дзёрназніма́льнікам дзёрназніма́льнікамі
М. дзёрназніма́льніку дзёрназніма́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дзё́рнуць

‘тузануць, таргануць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; хапіць, кульнуць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра спіртное)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзё́рну дзё́рнем
2-я ас. дзё́рнеш дзё́рнеце
3-я ас. дзё́рне дзё́рнуць
Прошлы час
м. дзё́рнуў дзё́рнулі
ж. дзё́рнула
н. дзё́рнула
Загадны лад
2-я ас. дзё́рні дзё́рніце
Дзеепрыслоўе
прош. час дзё́рнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дзё́рты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзё́рты дзё́ртая дзё́ртае дзё́ртыя
Р. дзё́ртага дзё́ртай
дзё́ртае		 дзё́ртага дзё́ртых
Д. дзё́ртаму дзё́ртай дзё́ртаму дзё́ртым
В. дзё́рты (неадуш.)
дзё́ртага (адуш.)		 дзё́ртую дзё́ртае дзё́ртыя (неадуш.)
дзё́ртых (адуш.)
Т. дзё́ртым дзё́ртай
дзё́ртаю		 дзё́ртым дзё́ртымі
М. дзё́ртым дзё́ртай дзё́ртым дзё́ртых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

дзё́рты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзё́рты дзё́ртая дзё́ртае дзё́ртыя
Р. дзё́ртага дзё́ртай
дзё́ртае		 дзё́ртага дзё́ртых
Д. дзё́ртаму дзё́ртай дзё́ртаму дзё́ртым
В. дзё́рты (неадуш.)
дзё́ртага (адуш.)		 дзё́ртую дзё́ртае дзё́ртыя (неадуш.)
дзё́ртых (адуш.)
Т. дзё́ртым дзё́ртай
дзё́ртаю		 дзё́ртым дзё́ртымі
М. дзё́ртым дзё́ртай дзё́ртым дзё́ртых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.