Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’

хаму́ла

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хаму́ла хаму́лы
Р. хаму́лы хаму́л
Д. хаму́лу хаму́лам
В. хаму́лу хаму́л
Т. хаму́лам хаму́ламі
М. хаму́ле хаму́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаму́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хаму́т хамуты́
Р. хамута́ хамуто́ў
Д. хамуту́ хамута́м
В. хаму́т хамуты́
Т. хамуто́м хамута́мі
М. хамуце́ хамута́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаму́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хаму́тнік хаму́тнікі
Р. хаму́тніка хаму́тнікаў
Д. хаму́тніку хаму́тнікам
В. хаму́тніка хаму́тнікаў
Т. хаму́тнікам хаму́тнікамі
М. хаму́тніку хаму́тніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

хаму́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хаму́тны хаму́тная хаму́тнае хаму́тныя
Р. хаму́тнага хаму́тнай
хаму́тнае		 хаму́тнага хаму́тных
Д. хаму́тнаму хаму́тнай хаму́тнаму хаму́тным
В. хаму́тны (неадуш.)
хаму́тнага (адуш.)		 хаму́тную хаму́тнае хаму́тныя (неадуш.)
хаму́тных (адуш.)
Т. хаму́тным хаму́тнай
хаму́тнаю		 хаму́тным хаму́тнымі
М. хаму́тным хаму́тнай хаму́тным хаму́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Хамуты́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хамуты́
Р. Хамуто́ў
Д. Хамута́м
В. Хамуты́
Т. Хамута́мі
М. Хамута́х

хаму́цік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хаму́цік хаму́цікі
Р. хаму́ціка хаму́цікаў
Д. хаму́ціку хаму́цікам
В. хаму́цік хаму́цікі
Т. хаму́цікам хаму́цікамі
М. хаму́ціку хаму́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хамуці́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хамуці́на хамуці́ны
Р. хамуці́ны хамуці́н
Д. хамуці́не хамуці́нам
В. хамуці́ну хамуці́ны
Т. хамуці́най
хамуці́наю		 хамуці́намі
М. хамуці́не хамуці́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хамуці́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хамуці́нка хамуці́нкі
Р. хамуці́нкі хамуці́нак
Д. хамуці́нцы хамуці́нкам
В. хамуці́нку хамуці́нкі
Т. хамуці́нкай
хамуці́нкаю		 хамуці́нкамі
М. хамуці́нцы хамуці́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Хамуці́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хамуці́ны
Р. Хамуці́н
Хамуці́наў
Д. Хамуці́нам
В. Хамуці́ны
Т. Хамуці́намі
М. Хамуці́нах

хамы́ль-хамы́ль

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.