хаму́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
хаму́тнік | хаму́тнікі | |
хаму́тніка | хаму́тнікаў | |
хаму́тніку | хаму́тнікам | |
хаму́тніка | хаму́тнікаў | |
хаму́тнікам | хаму́тнікамі | |
хаму́тніку | хаму́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)