хаму́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
хаму́цік | хаму́цікі | |
хаму́ціка | хаму́цікаў | |
хаму́ціку | хаму́цікам | |
хаму́цік | хаму́цікі | |
хаму́цікам | хаму́цікамі | |
хаму́ціку | хаму́ціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)