Хамуты́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хамуты́
Р. Хамуто́ў
Д. Хамута́м
В. Хамуты́
Т. Хамута́мі
М. Хамута́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)