хаму́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
хаму́т | хамуты́ | |
хамута́ | хамуто́ў | |
хамуту́ | хамута́м | |
хаму́т | хамуты́ | |
хамуто́м | хамута́мі | |
хамуце́ | хамута́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)