хаму́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хаму́т | хамуты́ | |
| хамута́ | хамуто́ў | |
| хамуту́ | хамута́м | |
| хаму́т | хамуты́ | |
| хамуто́м | хамута́мі | |
| хамуце́ | хамута́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)