хамуці́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хамуці́на | хамуці́ны | |
| хамуці́ны | хамуці́н | |
| хамуці́не | хамуці́нам | |
| хамуці́ну | хамуці́ны | |
| хамуці́най хамуці́наю |
хамуці́намі | |
| хамуці́не | хамуці́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)