Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Ве́рына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ве́рына
Р. Ве́рына
Д. Ве́рыну
В. Ве́рына
Т. Ве́рынам
М. Ве́рыне

верыфікава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. верыфікава́насць
Р. верыфікава́насці
Д. верыфікава́насці
В. верыфікава́насць
Т. верыфікава́насцю
М. верыфікава́насці

Крыніцы: piskunou2012.

верыфікава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верыфікава́ны верыфікава́ная верыфікава́нае верыфікава́ныя
Р. верыфікава́нага верыфікава́най
верыфікава́нае
верыфікава́нага верыфікава́ных
Д. верыфікава́наму верыфікава́най верыфікава́наму верыфікава́ным
В. верыфікава́ны (неадуш.)
верыфікава́нага (адуш.)
верыфікава́ную верыфікава́нае верыфікава́ныя (неадуш.)
верыфікава́ных (адуш.)
Т. верыфікава́ным верыфікава́най
верыфікава́наю
верыфікава́ным верыфікава́нымі
М. верыфікава́ным верыфікава́най верыфікава́ным верыфікава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

верыфікава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верыфікава́ны верыфікава́ная верыфікава́нае верыфікава́ныя
Р. верыфікава́нага верыфікава́най
верыфікава́нае
верыфікава́нага верыфікава́ных
Д. верыфікава́наму верыфікава́най верыфікава́наму верыфікава́ным
В. верыфікава́ны (неадуш.)
верыфікава́нага (адуш.)
верыфікава́ную верыфікава́нае верыфікава́ныя (неадуш.)
верыфікава́ных (адуш.)
Т. верыфікава́ным верыфікава́най
верыфікава́наю
верыфікава́ным верыфікава́нымі
М. верыфікава́ным верыфікава́най верыфікава́ным верыфікава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

верыфікава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верыфікава́ны верыфікава́ная верыфікава́нае верыфікава́ныя
Р. верыфікава́нага верыфікава́най
верыфікава́нае
верыфікава́нага верыфікава́ных
Д. верыфікава́наму верыфікава́най верыфікава́наму верыфікава́ным
В. верыфікава́ны (неадуш.)
верыфікава́нага (адуш.)
верыфікава́ную верыфікава́нае верыфікава́ныя (неадуш.)
верыфікава́ных (адуш.)
Т. верыфікава́ным верыфікава́най
верыфікава́наю
верыфікава́ным верыфікава́нымі
М. верыфікава́ным верыфікава́най верыфікава́ным верыфікава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

верыфікава́ць

‘праверыць (правяраць), засведчыць (сведчыць) што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. верыфіку́ю верыфіку́ем
2-я ас. верыфіку́еш верыфіку́еце
3-я ас. верыфіку́е верыфіку́юць
Прошлы час
м. верыфікава́ў верыфікава́лі
ж. верыфікава́ла
н. верыфікава́ла
Загадны лад
2-я ас. верыфіку́й верыфіку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час верыфіку́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

верыфікава́ць

‘праверыць (правяраць), засведчыць (сведчыць) што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. верыфіку́ю верыфіку́ем
2-я ас. верыфіку́еш верыфіку́еце
3-я ас. верыфіку́е верыфіку́юць
Прошлы час
м. верыфікава́ў верыфікава́лі
ж. верыфікава́ла
н. верыфікава́ла
Загадны лад
2-я ас. верыфіку́й верыфіку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час верыфікава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

верыфіка́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. верыфіка́тар верыфіка́тары
Р. верыфіка́тара верыфіка́тараў
Д. верыфіка́тару верыфіка́тарам
В. верыфіка́тар верыфіка́тары
Т. верыфіка́тарам верыфіка́тарамі
М. верыфіка́тары верыфіка́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

верыфіка́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. верыфіка́цыя верыфіка́цыі
Р. верыфіка́цыі верыфіка́цый
Д. верыфіка́цыі верыфіка́цыям
В. верыфіка́цыю верыфіка́цыі
Т. верыфіка́цыяй
верыфіка́цыяю
верыфіка́цыямі
М. верыфіка́цыі верыфіка́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ве́рыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ве́рыцца -
Прошлы час
м. - -
ж. ве́рылася
н. ве́рылася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.