раскі́дацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раскі́даюся |
раскі́даемся |
| 2-я ас. |
раскі́даешся |
раскі́даецеся |
| 3-я ас. |
раскі́даецца |
раскі́даюцца |
| Прошлы час |
| м. |
раскі́даўся |
раскі́даліся |
| ж. |
раскі́далася |
| н. |
раскі́далася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раскі́дайся |
раскі́дайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раскі́даўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раскіда́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раскіда́юся |
раскіда́емся |
| 2-я ас. |
раскіда́ешся |
раскіда́ецеся |
| 3-я ас. |
раскіда́ецца |
раскіда́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
раскіда́ўся |
раскіда́ліся |
| ж. |
раскіда́лася |
| н. |
раскіда́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раскіда́йся |
раскіда́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раскіда́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раскі́даць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раскі́даю |
раскі́даем |
| 2-я ас. |
раскі́даеш |
раскі́даеце |
| 3-я ас. |
раскі́дае |
раскі́даюць |
| Прошлы час |
| м. |
раскі́даў |
раскі́далі |
| ж. |
раскі́дала |
| н. |
раскі́дала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раскі́дай |
раскі́дайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раскі́даўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раскіда́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раскіда́ю |
раскіда́ем |
| 2-я ас. |
раскіда́еш |
раскіда́еце |
| 3-я ас. |
раскіда́е |
раскіда́юць |
| Прошлы час |
| м. |
раскіда́ў |
раскіда́лі |
| ж. |
раскіда́ла |
| н. |
раскіда́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раскіда́й |
раскіда́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раскіда́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раскі́двальнік
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
раскі́двальнік |
раскі́двальнікі |
| Р. |
раскі́двальніка |
раскі́двальнікаў |
| Д. |
раскі́двальніку |
раскі́двальнікам |
| В. |
раскі́двальніка |
раскі́двальнікаў |
| Т. |
раскі́двальнікам |
раскі́двальнікамі |
| М. |
раскі́двальніку |
раскі́двальніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раскі́двальнік
‘прыстасаванне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
раскі́двальнік |
раскі́двальнікі |
| Р. |
раскі́двальніка |
раскі́двальнікаў |
| Д. |
раскі́двальніку |
раскі́двальнікам |
| В. |
раскі́двальнік |
раскі́двальнікі |
| Т. |
раскі́двальнікам |
раскі́двальнікамі |
| М. |
раскі́двальніку |
раскі́двальніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раскі́двальны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскі́двальны |
раскі́двальная |
раскі́двальнае |
раскі́двальныя |
| Р. |
раскі́двальнага |
раскі́двальнай раскі́двальнае |
раскі́двальнага |
раскі́двальных |
| Д. |
раскі́двальнаму |
раскі́двальнай |
раскі́двальнаму |
раскі́двальным |
| В. |
раскі́двальны (неадуш.) раскі́двальнага (адуш.) |
раскі́двальную |
раскі́двальнае |
раскі́двальныя (неадуш.) раскі́двальных (адуш.) |
| Т. |
раскі́двальным |
раскі́двальнай раскі́двальнаю |
раскі́двальным |
раскі́двальнымі |
| М. |
раскі́двальным |
раскі́двальнай |
раскі́двальным |
раскі́двальных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
раскі́дванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
раскі́дванне |
| Р. |
раскі́двання |
| Д. |
раскі́дванню |
| В. |
раскі́дванне |
| Т. |
раскі́дваннем |
| М. |
раскі́дванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раскі́двацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раскі́дваюся |
раскі́дваемся |
| 2-я ас. |
раскі́дваешся |
раскі́дваецеся |
| 3-я ас. |
раскі́дваецца |
раскі́дваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
раскі́дваўся |
раскі́дваліся |
| ж. |
раскі́двалася |
| н. |
раскі́двалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раскі́двайся |
раскі́двайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раскі́дваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раскі́дваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раскі́дваю |
раскі́дваем |
| 2-я ас. |
раскі́дваеш |
раскі́дваеце |
| 3-я ас. |
раскі́двае |
раскі́дваюць |
| Прошлы час |
| м. |
раскі́дваў |
раскі́двалі |
| ж. |
раскі́двала |
| н. |
раскі́двала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раскі́двай |
раскі́двайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раскі́дваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.