раскі́двальнік
‘прыстасаванне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
раскі́двальнік | раскі́двальнікі | |
раскі́двальніка | раскі́двальнікаў | |
раскі́двальніку | раскі́двальнікам | |
раскі́двальнік | раскі́двальнікі | |
раскі́двальнікам | раскі́двальнікамі | |
раскі́двальніку | раскі́двальніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)