раскі́двальнік

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раскі́двальнік раскі́двальнікі
Р. раскі́двальніка раскі́двальнікаў
Д. раскі́двальніку раскі́двальнікам
В. раскі́двальніка раскі́двальнікаў
Т. раскі́двальнікам раскі́двальнікамі
М. раскі́двальніку раскі́двальніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)