Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю

трыто́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыто́н трыто́ны
Р. трыто́на трыто́наў
Д. трыто́ну трыто́нам
В. трыто́на трыто́наў
Т. трыто́нам трыто́намі
М. трыто́не трыто́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тры́тый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тры́тый
Р. тры́тыю
Д. тры́тыю
В. тры́тый
Т. тры́тыем
М. тры́тыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

трыумві́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыумві́р трыумві́ры
Р. трыумві́ра трыумві́раў
Д. трыумві́ру трыумві́рам
В. трыумві́ра трыумві́раў
Т. трыумві́рам трыумві́рамі
М. трыумві́ру трыумві́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

трыумвіра́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыумвіра́т трыумвіра́ты
Р. трыумвіра́ту трыумвіра́таў
Д. трыумвіра́ту трыумвіра́там
В. трыумвіра́т трыумвіра́ты
Т. трыумвіра́там трыумвіра́тамі
М. трыумвіра́це трыумвіра́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трыу́мф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыу́мф
Р. трыу́мфу
Д. трыу́мфу
В. трыу́мф
Т. трыу́мфам
М. трыу́мфе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трыумфава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыумфава́нне
Р. трыумфава́ння
Д. трыумфава́нню
В. трыумфава́нне
Т. трыумфава́ннем
М. трыумфава́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

трыумфава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. трыумфу́ю трыумфу́ем
2-я ас. трыумфу́еш трыумфу́еце
3-я ас. трыумфу́е трыумфу́юць
Прошлы час
м. трыумфава́ў трыумфава́лі
ж. трыумфава́ла
н. трыумфава́ла
Загадны лад
2-я ас. трыумфу́й трыумфу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час трыумфу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трыумфа́льна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
трыумфа́льна
трыўмфа́льна		 - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

трыумфа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трыумфа́льны трыумфа́льная трыумфа́льнае трыумфа́льныя
Р. трыумфа́льнага трыумфа́льнай
трыумфа́льнае		 трыумфа́льнага трыумфа́льных
Д. трыумфа́льнаму трыумфа́льнай трыумфа́льнаму трыумфа́льным
В. трыумфа́льны (неадуш.)
трыумфа́льнага (адуш.)		 трыумфа́льную трыумфа́льнае трыумфа́льныя (неадуш.)
трыумфа́льных (адуш.)
Т. трыумфа́льным трыумфа́льнай
трыумфа́льнаю		 трыумфа́льным трыумфа́льнымі
М. трыумфа́льным трыумфа́льнай трыумфа́льным трыумфа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трыумфа́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыумфа́тар трыумфа́тары
Р. трыумфа́тара трыумфа́тараў
Д. трыумфа́тару трыумфа́тарам
В. трыумфа́тара трыумфа́тараў
Т. трыумфа́тарам трыумфа́тарамі
М. трыумфа́тару трыумфа́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.