трыумві́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыумві́р трыумві́ры
Р. трыумві́ра трыумві́раў
Д. трыумві́ру трыумві́рам
В. трыумві́ра трыумві́раў
Т. трыумві́рам трыумві́рамі
М. трыумві́ру трыумві́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)