трыумвіра́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыумвіра́т трыумвіра́ты
Р. трыумвіра́ту трыумвіра́таў
Д. трыумвіра́ту трыумвіра́там
В. трыумвіра́т трыумвіра́ты
Т. трыумвіра́там трыумвіра́тамі
М. трыумвіра́це трыумвіра́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)