Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

увахо́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увахо́дны увахо́дная увахо́днае увахо́дныя
Р. увахо́днага увахо́днай
увахо́днае		 увахо́днага увахо́дных
Д. увахо́днаму увахо́днай увахо́днаму увахо́дным
В. увахо́дны (неадуш.)
увахо́днага (адуш.)		 увахо́дную увахо́днае увахо́дныя (неадуш.)
увахо́дных (адуш.)
Т. увахо́дным увахо́днай
увахо́днаю		 увахо́дным увахо́днымі
М. увахо́дным увахо́днай увахо́дным увахо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

увачаві́дкі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
увачаві́дкі - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

увачаві́дку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
увачаві́дку - -

Крыніцы: piskunou2012.

увачаві́дніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увачаві́днюся увачаві́днімся
2-я ас. увачаві́днішся увачаві́дніцеся
3-я ас. увачаві́дніцца увачаві́дняцца
Прошлы час
м. увачаві́дніўся увачаві́дніліся
ж. увачаві́днілася
н. увачаві́днілася
Загадны лад
2-я ас. увачаві́дніся увачаві́дніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час увачаві́дніўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

увачаві́дніць

‘зрабіць відавочным, паказаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увачаві́дню увачаві́днім
2-я ас. увачаві́дніш увачаві́дніце
3-я ас. увачаві́дніць увачаві́дняць
Прошлы час
м. увачаві́дніў увачаві́днілі
ж. увачаві́дніла
н. увачаві́дніла
Загадны лад
2-я ас. увачаві́дні увачаві́дніце
Дзеепрыслоўе
прош. час увачаві́дніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уваччу́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уваччу́ - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уведамле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уведамле́нне уведамле́нні
Р. уведамле́ння уведамле́нняў
Д. уведамле́нню уведамле́нням
В. уведамле́нне уведамле́нні
Т. уведамле́ннем уведамле́ннямі
М. уведамле́нні уведамле́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

уве́дамлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уве́дамлены уве́дамленая уве́дамленае уве́дамленыя
Р. уве́дамленага уве́дамленай
уве́дамленае		 уве́дамленага уве́дамленых
Д. уве́дамленаму уве́дамленай уве́дамленаму уве́дамленым
В. уве́дамлены (неадуш.)
уве́дамленага (адуш.)		 уве́дамленую уве́дамленае уве́дамленыя (неадуш.)
уве́дамленых (адуш.)
Т. уве́дамленым уве́дамленай
уве́дамленаю		 уве́дамленым уве́дамленымі
М. уве́дамленым уве́дамленай уве́дамленым уве́дамленых

Крыніцы: piskunou2012.

уве́дамлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уве́дамлены уве́дамленая уве́дамленае уве́дамленыя
Р. уве́дамленага уве́дамленай
уве́дамленае		 уве́дамленага уве́дамленых
Д. уве́дамленаму уве́дамленай уве́дамленаму уве́дамленым
В. уве́дамлены (неадуш.)
уве́дамленага (адуш.)		 уве́дамленую уве́дамленае уве́дамленыя (неадуш.)
уве́дамленых (адуш.)
Т. уве́дамленым уве́дамленай
уве́дамленаю		 уве́дамленым уве́дамленымі
М. уве́дамленым уве́дамленай уве́дамленым уве́дамленых

Крыніцы: piskunou2012.

уве́данасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уве́данасць
Р. уве́данасці
Д. уве́данасці
В. уве́данасць
Т. уве́данасцю
М. уве́данасці

Крыніцы: piskunou2012.