уве́дамлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уве́дамлены уве́дамленая уве́дамленае уве́дамленыя
Р. уве́дамленага уве́дамленай
уве́дамленае
уве́дамленага уве́дамленых
Д. уве́дамленаму уве́дамленай уве́дамленаму уве́дамленым
В. уве́дамлены (неадуш.)
уве́дамленага (адуш.)
уве́дамленую уве́дамленае уве́дамленыя (неадуш.)
уве́дамленых (адуш.)
Т. уве́дамленым уве́дамленай
уве́дамленаю
уве́дамленым уве́дамленымі
М. уве́дамленым уве́дамленай уве́дамленым уве́дамленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)