уведамле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уведамле́нне уведамле́нні
Р. уведамле́ння уведамле́нняў
Д. уведамле́нню уведамле́нням
В. уведамле́нне уведамле́нні
Т. уведамле́ннем уведамле́ннямі
М. уведамле́нні уведамле́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)