іна́кшы
займеннік, азначальны, безасабовы
| іна́кшы | іна́кшая | іна́кшае | іна́кшыя | |
| іна́кшага | іна́кшай іна́кшае |
іна́кшага | іна́кшых | |
| іна́кшаму | іна́кшай | іна́кшаму | іна́кшым | |
| іна́кшага ( іна́кшы ( |
іна́кшую | іна́кшае | іна́кшых іна́кшыя |
|
| іна́кшым | іна́кшай іна́кшаю |
іна́кшым | іна́кшымі | |
| іна́кшым | іна́кшай | іна́кшым | іна́кшых | |
Крыніцы:
іна́кшыць
‘перайначваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| іна́кшу | іна́кшым | |
| іна́кшыш | іна́кшыце | |
| іна́кшыць | іна́кшаць | |
| Прошлы час | ||
| іна́кшыў | іна́кшылі | |
| іна́кшыла | ||
| іна́кшыла | ||
| Загадны лад | ||
| іна́кшы | іна́кшыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| іна́кшачы | ||
Крыніцы:
інаўгурацы́йны
прыметнік, адносны
| інаўгурацы́йны | інаўгурацы́йная | інаўгурацы́йнае | інаўгурацы́йныя | |
| інаўгурацы́йнага | інаўгурацы́йнай інаўгурацы́йнае |
інаўгурацы́йнага | інаўгурацы́йных | |
| інаўгурацы́йнаму | інаўгурацы́йнай | інаўгурацы́йнаму | інаўгурацы́йным | |
| інаўгурацы́йны ( інаўгурацы́йнага ( |
інаўгурацы́йную | інаўгурацы́йнае | інаўгурацы́йныя ( інаўгурацы́йных ( |
|
| інаўгурацы́йным | інаўгурацы́йнай інаўгурацы́йнаю |
інаўгурацы́йным | інаўгурацы́йнымі | |
| інаўгурацы́йным | інаўгурацы́йнай | інаўгурацы́йным | інаўгурацы́йных | |
Крыніцы:
інаўгура́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| інаўгура́цыя | |
| інаўгура́цыі | |
| інаўгура́цыі | |
| інаўгура́цыю | |
| інаўгура́цыяй інаўгура́цыяю |
|
| інаўгура́цыі |
Крыніцы:
і́нахадзь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| і́нахадзь | |
| і́нахадзі | |
| і́нахадзі | |
| і́нахадзь | |
| і́нахаддзю | |
| і́нахадзі |
Крыніцы:
інахо́дзец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| інахо́дзец | інахо́дцы | |
| інахо́дца | інахо́дцаў | |
| інахо́дцу | інахо́дцам | |
| інахо́дца | інахо́дцаў | |
| інахо́дцам | інахо́дцамі | |
| інахо́дцы | інахо́дцах |
Крыніцы:
інахо́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| інахо́днік | інахо́днікі | |
| інахо́дніка | інахо́днікаў | |
| інахо́дніку | інахо́днікам | |
| інахо́дніка | інахо́днікаў | |
| інахо́днікам | інахо́днікамі | |
| інахо́дніку | інахо́дніках |
Крыніцы:
інацэра́м
‘вымерлы малюск’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| інацэра́м | інацэра́мы | |
| інацэра́ма | інацэра́маў | |
| інацэра́му | інацэра́мам | |
| інацэра́ма | інацэра́маў | |
| інацэра́мам | інацэра́мамі | |
| інацэра́ме | інацэра́мах |
Крыніцы:
іна́чай
злучнік, злучальны
Крыніцы:
іна́чай
часціца
Крыніцы: