інахо́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| інахо́днік | інахо́днікі | |
| інахо́дніка | інахо́днікаў | |
| інахо́дніку | інахо́днікам | |
| інахо́дніка | інахо́днікаў | |
| інахо́днікам | інахо́днікамі | |
| інахо́дніку | інахо́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)