іна́кшыць

‘перайначваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. іна́кшу іна́кшым
2-я ас. іна́кшыш іна́кшыце
3-я ас. іна́кшыць іна́кшаць
Прошлы час
м. іна́кшыў іна́кшылі
ж. іна́кшыла
н. іна́кшыла
Загадны лад
2-я ас. іна́кшы іна́кшыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час іна́кшачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)