элева́таршчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
элева́таршчык |
элева́таршчыкі |
Р. |
элева́таршчыка |
элева́таршчыкаў |
Д. |
элева́таршчыку |
элева́таршчыкам |
В. |
элева́таршчыка |
элева́таршчыкаў |
Т. |
элева́таршчыкам |
элева́таршчыкамі |
М. |
элева́таршчыку |
элева́таршчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
элева́таршчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
элева́таршчыца |
элева́таршчыцы |
Р. |
элева́таршчыцы |
элева́таршчыц |
Д. |
элева́таршчыцы |
элева́таршчыцам |
В. |
элева́таршчыцу |
элева́таршчыц |
Т. |
элева́таршчыцай элева́таршчыцаю |
элева́таршчыцамі |
М. |
элева́таршчыцы |
элева́таршчыцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
элева́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
элева́цыя |
Р. |
элева́цыі |
Д. |
элева́цыі |
В. |
элева́цыю |
Т. |
элева́цыяй элева́цыяю |
М. |
элева́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
элево́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
элево́н |
элево́ны |
Р. |
элево́на |
элево́наў |
Д. |
элево́ну |
элево́нам |
В. |
элево́н |
элево́ны |
Т. |
элево́нам |
элево́намі |
М. |
элево́не |
элево́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
элево́ны
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
элево́ны |
Р. |
элево́наў |
Д. |
элево́нам |
В. |
элево́ны |
Т. |
элево́намі |
М. |
элево́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012.
элега́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
элега́з |
элега́зы |
Р. |
элега́зу |
элега́заў |
Д. |
элега́зу |
элега́зам |
В. |
элега́з |
элега́зы |
Т. |
элега́зам |
элега́замі |
М. |
элега́зе |
элега́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
элега́нт
‘франт, фарсун’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
элега́нт |
элега́нты |
Р. |
элега́нта |
элега́нтаў |
Д. |
элега́нту |
элега́нтам |
В. |
элега́нта |
элега́нтаў |
Т. |
элега́нтам |
элега́нтамі |
М. |
элега́нце |
элега́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
элега́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
элега́нтка |
элега́нткі |
Р. |
элега́нткі |
элега́нтак |
Д. |
элега́нтцы |
элега́нткам |
В. |
элега́нтку |
элега́нтак |
Т. |
элега́нткай элега́нткаю |
элега́нткамі |
М. |
элега́нтцы |
элега́нтках |
Крыніцы:
piskunou2012.
элега́нтна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
элега́нтна |
элега́нтней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
элега́нтнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
элега́нтнасць |
Р. |
элега́нтнасці |
Д. |
элега́нтнасці |
В. |
элега́нтнасць |
Т. |
элега́нтнасцю |
М. |
элега́нтнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.